جوش صورت | انواع جوش، علت ایجاد، درمان

جوش صورت یا آکنه صورت یک بیماری مزمن پوستی بسیار شایع است که زمانی رخ می دهد که فولیکول های مو با چربی و سلول های مرده پوست مسدود شده و منجر به ایجاد جوش، دانه های سرسیاه، سرسفید و سایر لک های پوستی روی صورت می شود. آکنه بسته به عواملی مانند ژنتیک، هورمون ها، استرس، رژیم غذایی و عوامل محیطی می تواند در اشکال و درجات مختلف از شدت خفیف تا شدید ظاهر شود. این می تواند ناامید کننده و ناراحت کننده باشد، اما با اقدامات مراقبتی مناسب از پوست و درمان های پزشکی قابل درمان است.

جوش صورت چگونه شکل می گیرد؟

آکنه صورت زمانی ایجاد می‌شود که فولیکول‌های مو روی پوست با چربی، سلول‌های مرده و باکتری‌های پوست مسدود می‌شوند و منجر به التهاب و ایجاد جوش‌ها، جوش‌های سرسیاه، سرسفید و سایر لک‌های پوستی می‌شوند. در اینجا این است که چگونه اتفاق می افتد:

1. تولید بیش از حد سبوم: غدد چربی که به فولیکول های مو متصل هستند، ماده ای روغنی به نام سبوم تولید می کنند. هنگامی که هورمون های آندروژن افزایش می یابد، تولید سبوم افزایش می یابد و منجر به چربی اضافی روی پوست می شود.
2. سلول های مرده پوست: پوست به طور مداوم سلول های مرده پوست را می ریزد که می توانند در فولیکول های مو جمع شوند و با سبوم اضافی مخلوط شوند و یک پلاگ تشکیل دهند که فولیکول مو را مسدود می کند.
3. باکتری: باکتری P. acnes در فولیکول های مسدود شده مو رشد می کند و به سرعت تکثیر می شود و باعث التهاب و عفونت می شود.
4. پاسخ التهابی: فولیکول های مسدود شده مو و وجود باکتری باعث ایجاد پاسخ ایمنی می شود که منجر به التهاب، تورم و قرمزی می شود.

شدت آکنه می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و می تواند تحت تاثیر عواملی مانند ژنتیک، رژیم غذایی، تغییرات هورمونی و سطح استرس باشد. اقدامات مناسب مراقبت از پوست، همراه با درمان پزشکی، می تواند به مدیریت آکنه صورت کمک کند.

انواع جوش صورت

انواع مختلفی از آکنه صورت وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و دلایل متفاوتی دارند. در اینجا برخی از رایج ترین انواع آکنه صورت آورده شده است:

1. جوش های سرسفید: برآمدگی های کوچک و سفید روی پوست که زمانی ایجاد می شوند که فولیکول های مو با چربی و سلول های مرده پوست مسدود می شوند.
2. جوش‌های سرسیاه: شبیه دانه‌های سر سفید، اما با رنگ سیاه به دلیل اکسیده شدن سبوم و مواد زائد در منافذ.
3. پاپول ها: برجستگی های قرمز و ملتهب روی پوست که در لمس حساس هستند.
4. پوسچول: شبیه پاپول، اما با مرکز سفید یا زرد پر از چرک. ندول ها: برجستگی های بزرگ، عمیق و دردناکی که در زیر پوست ایجاد می شوند.
5. کیست: برجستگی های عمیق و پر از چرک که دردناک هستند و می توانند منجر به زخم شوند.
6. آکنه مکانیکا: آکنه ناشی از اصطکاک یا فشار روی پوست، مانند پوشیدن لباس یا تجهیزات تنگ.
7. آکنه Fulminans: شکل نادر و شدید آکنه است که با شروع ناگهانی و همراه با تب و درد مفاصل مشخص می شود. نوع آکنه می‌تواند روی درمان مؤثرتر تأثیر بگذارد، بنابراین مهم است که برای تشخیص و برنامه درمانی مناسب با یک متخصص پوست مشورت کنید.

ایجاد جوش‌ صورت

آکنه صورت توسط ترکیبی از عوامل از جمله ژنتیک، تغییرات هورمونی، سبک زندگی، عوامل محیطی و عادات شخصی مراقبت از پوست ایجاد می شود. در اینجا برخی از شایع ترین دلایل آکنه صورت آورده شده است:

1. تولید بیش از حد روغن: تولید بیش از حد روغن می تواند منافذ را مسدود کند و منجر به تشکیل جوش، دانه های سرسیاه و انواع دیگر آکنه شود.
2. تغییرات هورمونی: نوسانات هورمونی در دوران بلوغ، قاعدگی و بارداری می تواند به ایجاد آکنه کمک کند.
3. باکتری ها: تجمع باکتری ها روی پوست می تواند باعث التهاب و عفونت شود و منجر به آکنه شود.
4. سلول های مرده پوست: ریزش سلول های مرده پوست نیز می تواند به مسدود شدن منافذ پوست و آکنه کمک کند.
5. رژیم غذایی: خوردن یک رژیم غذایی سرشار از غذاهای فرآوری شده، شکر و لبنیات می تواند به ایجاد آکنه در برخی افراد کمک کند.
6. استرس: سطوح بالای استرس می تواند باعث عدم تعادل هورمونی شود که منجر به آکنه می شود.
7. عادات شخصی مراقبت از پوست: استفاده از محصولات مراقبت از پوست کمدوژنیک یا تمیز نکردن مناسب پوست می تواند به ایجاد آکنه کمک کند.

شناسایی علل زمینه ای آکنه برای ایجاد یک برنامه درمانی موثر مهم است. مشاوره با متخصص پوست می تواند به تعیین بهترین روش برای مدیریت آکنه صورت کمک کند.

روشهای درمان کلینیکی جوش صورت

آکنه صورت را می توان با طیف وسیعی از درمان های بالینی که متناسب با نوع و شدت آکنه است، درمان کرد. در اینجا چند راه حل معمول درمان بالینی برای آکنه صورت آورده شده است:

1. داروهای موضعی: کرم ها، ژل ها و لوسیون های حاوی بنزوئیل پراکسید، رتینوئیدها، آنتی بیوتیک های موضعی یا عوامل ضد میکروبی موضعی برای کمک به باز کردن منافذ و کاهش التهاب.
2. داروهای خوراکی: آنتی بیوتیک ها، قرص های ضد بارداری یا ایزوترتینوئین می توانند برای کمک به مدیریت آکنه متوسط تا شدید تجویز شوند.
3. لایه برداری شیمیایی: یک محلول شیمیایی روی پوست استفاده می شود تا سلول های مرده پوست را لایه برداری کند، منافذ را باز کند و التهاب را کاهش دهد.
4. استخراج: متخصص پوست از ابزار خاصی برای حذف جوش های سرسیاه، سرسفید و سایر انواع آکنه به صورت دستی استفاده می کند.
5. تزریق کورتیکواستروئید: یک متخصص پوست می تواند یک داروی کورتیکواستروئید را مستقیماً به ندول یا کیست تزریق کند تا التهاب را کاهش دهد و لک را کوچک کند.
6. لیزر یا نور درمانی: این درمان ها از انرژی مبتنی بر نور برای هدف قرار دادن باکتری ها و کاهش التهاب در پوست استفاده می کنند.
7. میکرودرم ابریژن: یک روش کم تهاجمی که پوست را لایه برداری می کند و منافذ را باز می کند تا ظاهر آکنه را کاهش دهد.

این درمان‌های بالینی می‌توانند برای مدیریت آکنه مؤثر باشند و معمولاً با یک رژیم مراقبت از پوست سازگار و متناسب در خانه ترکیب می‌شوند. یک متخصص پوست می تواند به تعیین بهترین گزینه های درمانی برای انواع و شرایط پوست کمک کند.